Sen a partner, partner a sen

1. Osoby, które zasypiają powyżej 30 minut, znacznie częściej zgłaszają problemy w swoim związku spowodowane ich własnymi zaburzeniami snu lub zaburzeniami snu ich partnera.
2. W pewnym badaniu wyszło, że 30% osób w związkach śpi w osobnej sypialni przez swoje problemy ze snem lub problemy ze snem swojego partnera (ja też to dosyć często o tym słyszę w moim gabinecie)
3. Obiektywne badania snu (np. za pomocą aktygrafu) pokazują, że architektura snu u par staje się lepsza, kiedy śpią osobno. Ale! Uczestnicy badania równocześnie stwierdzili, że wydaje im się (subiektywne wrażenie), że śpią gorzej, kiedy śpią sami.
4. Mniej więcej 1/3 nocnych przebudzeń jest wspólna u partnerów - mówiąc wprost jeden budzi drugiego. Ale! Przeważnie pary nie są tego świadome.
5. Osoby o stylu przywiązania lekowo-ambiwalentnym (osoby te odczuwają silny strach lęk porzuceniem przez partnera) mają większą proporcję snu z falami alfa, co wskazuje na ich nadmierne pobudzienie oraz podwyższoną czujność podczas snu (w porównaniu do innych ludzi). A więc ich sen będzie mniej regenerujący. Style przywiązania kształtują się już we wczesnym dzieciństwie - gdybyście chcieli o nich więcej przeczytać, to odkrył je psychiatra John Bowlby.
6. Pary o niedopasowanych chronotypach (sowy vs skowronki) mają zwiększone ryzyko wystąpienia bezsenności, ponieważ w większości przypadków starają się „naginać” swój chronotyp i dopasowywać do partnera (co jest raczej trudne, ponieważ nasze chronotypy są uwarunkowane genetycznie)
7. Ale! Badania pokazują także, że osoby mieszkające z partnerem śpią lepiej niż osoby mieszkające osobno. Dlaczego? Jedną z przyczyn może być zdrowszy tryb życia w parach (społeczna kontrola) niż u singli.
8. Partnerzy mogą niestety też pogłębiać problemy z bezsennością żony/męża, na przykład poprzez:
   a) nadmierne koncentrowanie uwagi na śnie („No i jak, dzisiaj już lepiej spałaś?”)
   b) dawanie złych rad, które intuicyjnie wydają się właściwe, na przykład namawianie aby po gorszej nocy nie iść do pracy lub odpoczywać w domu i się nie przemęczać.

Linki do badań:
- Pankhurst, Francesca P., and J. A. Home. "The influence of bed partners on movement during sleep." Sleep 17.4 (1994): 308-315.
- Meadows, Robert, et al. "Exploring the Interdependence of Couples' Rest‐Wake Cycles: An Actigraphic Study." Chronobiology international 26.1 (2009): 80-92.
- Troxel, Wendy M. "It’s more than sex: Exploring the dyadic nature of sleep and implications for health." Psychosomatic medicine 72.6 (2010): 578.
- Sloan, Eileen P., et al. "Insecure attachment is associated with the α-EEG anomaly during sleep." BioPsychoSocial Medicine 1.1 (2007): 20.