• Codziennie w Polsce odbiera sobie życie 15 osób. 12 z nich to mężczyźni. Ale na każde samobójstwo przypada kilkanaście podjętych prób.
• Więcej (proporcjonalnie) jest we wsiach i małych miasteczkach.
• W grupie wiekowej powyżej 60 lat liczba samobójstw wzrosła w ciągu ostatnich 10 lat o 50 %

MITY (są złe, bo utrudniają pomoc)

"Jeżeli ktoś o tym mówi, to tego nie zrobi"
80% osób, które popełniają samobójstwo, wcześniej o tym mówi.

"Jeżeli ktoś wyjdzie ze szpitala i jest poprawa, to kryzys minął"
W rzeczywistości, jest to niebezpieczny okres.

"Nie powinno się o tym rozmawiać z osobą, która ma takie myśli, żeby nie "wywołać" samobójstwa"
Powinniśmy właśnie się nie bać tego tematu, można zapytać wzrost: "Słuchaj, czy masz myśli samobójcze w tej sytuacji?". To może pomóc obniżyć napięcie i można razem poszukać rozwiązań.

"Samobójca za wszelką cenę chce się zabić"
W rzeczywistości większość samobójców do końca toczy wewnętrzna walkę między życiem a śmiercią.

"Wszystkie osoby, które odbierają sobie życie są chore psychicznie, np. mają depresję"
Czasami spadnie na nas tyle problemów w krótkim czasie (a może już doświadczyliście, że nieszczęścia chodzą parami...), że możemy już nie mieć siły 

Przykładowe czynniki ryzyka:

• nadużywanie alkoholu
• stan wdowieństwa
• przedłużające się bezrobocie
• kryzys ekonomiczny
• choroba, ból, który odbiera radość życia, i w którym jesteśmy sami

Jest coś takiego jak stan presuicydalny, w którym ludziom się wydaje, że stanowią tylko obciążenie dla innych (potem się często sobie uświadamiają, że to była nieprawda). Występuje tam tunelowe postrzeganie rzeczywistości, w którym samobójstwo wydaje się jedynym rozwiązaniem 

Myśli samobójcze są jak temperatura - ona stopniowo narasta, ale jeśli jest ktoś w pobliżu, kto umie z nami porozmawiać, to ta temperatura może opaść

Często ludzie mówią jak ktoś ma problem i się zwierza: "Będzie dobrze, inni mają gorzej". A zapominamy, że każdy z nas ma inne akumulatory, jedna osoba jest w stanie wytrzymać więcej, a druga osoba sobie z tym nie poradzi, już na wcześniejszym etapie.

W listach samobójców, które analizowałam nie było żadnego romantyzmu. Było gigantyczne cierpienie, samotność, poczucie winy.

Są kraje, np. Australia czy Szwecja, gdzie dzięki programom profilaktycznym zmniejszył się wskaźnik samobójstw. 

Poprosić o pomoc to nie jest akt słabości, tylko akt siły i zarazem pierwszy krok, żeby wyjść z kryzysu.

Te rzeczy wyłapałem z rozmowy z Halszką Witkowską (https://www.youtube.com/watch?v=6wnBdKIFUMo)

Pani Halszka jest też twórcą strony zwjr.pl, czyli "Życie jest warte rozmowy", gdzie znajdziecie między innymi:

• Spis telefonów pomocowych
• Spis i mapę ośrodków, gdzie można uzyskać pomoc w kryzysie
• Proste wskazówki, np. w 10 punktach co robić w różnych sytuacjach
• "Przywróceni życiu" - rozmowy z ludźmi, którzy przeżyli próbę samobójczą