➡️ "Więc mówi Pani, że często ostatnio Pani przychodzi do głowy i męczy Panią myśl ????„Jestem słabym rodzicem”. To poprosiłbym o narysowanie takiej osi i tam zaznaczmy na O – makabryczny rodzic, taki który gnębi swoje dzieci, pije albo po prostu go w ogóle nie ma w domu. Na 10 natomiast napiszmy, no taki perfekcyjny rodzic, idealny – taki anioł chodzący. Tak w ogóle zna Pani takich ludzi wśród znajomych? Ja też nie :)

No, ale jedziemy dalej. Teraz niech Pani zaznaczy na tej osi, co dla Pani znaczy „słaby rodzic”. Ile to jest od 0 do 10?"

⚫ "No tu bym dała tak 1,5"

➡️ "Ok, a teraz proszę znaleźć w swojej głowie jakiś konkretny przykład rodzica na 3 i powiedzieć mi, co takiego robi, że jest na 3."

⚫ "No to by była Kasia, bo ma bardzo wysokie wymagania w stosunku do córki, faworyzuje też starszą, to wyraźnie widać. No, ale jednak trochę czasu z tymi dziećmi spędza".

➡️ "Dobra, a teraz weźmy jakiś przykład rodzica na 7? Kto by to był i dlaczego?"

⚫ "Hmmm, ciężko tak… Ok, mam, Basia jest taka prawie zawsze spokojna, nie krzyczy na córkę, spędza z nią dużo czasu, na przykład jeździ na rowerze… Chociaż ona też ma pewne problemy ze sobą w innej kwestii, no ale ok".

➡️ "Ok, to teraz prosiłbym Panią, żeby Pani umieściła siebie na tej osi".

⚫ "Noooo to tak pomiędzy tymi koleżankami, na 5,5 może".

➡️ "Dlaczego?"

⚫ "No bo jednak dużo czasu spędzam z dziećmi, zawożę je w różne miejsca, wakacje razem spędzamy. Ale też mnie często denerwują i czasami podniosę głos na nie"

➡️ "Podsumujmy:

Na początku sesji, umieściła się Pani na osi na 1,5 (no bo to jest słaby rodzic). Ale jak się wgryźliśmy tak trochę dokładniej, to okazało się, że ta Pani myśl automatyczna jest mocno zniekształcona, prawda? No bo potem oceniła się Pani na 5,5 na 10.
Więc to zdanie, które często pojawia się w Pani głowie to zniekształcenie poznawcze: „etykietowanie”. Widzi Pani o co w nim chodzi? Gubimy w nim odcienie szarości – jest kozak albo piz….
U każdego z nas się od czasu do czasu pojawiają zniekształcenia poznawcze, czasami są nawet przydatne, bo nam skracają cały ten proces myślowy. Jednak w różnych zaburzeniach psychicznych pogarszają sprawę.
Poprzez ćwiczenie, które właśnie wykonaliśmy, a które się mądrze w podręcznikach nazywa "restrukturyzacja poznawcza" nie chcemy Pani przekonywać, że jest Pani najlepszą matką na świecie, tylko pokazać jakie w tym momencie życia Pani mózg produkuje zniekształcenia. I trochę urealnić to myślenie, uelastycznić.

❓ Więc co Pani może zrobić następnym razem kiedy przyjdzie Pani myśl „jestem słabym rodzicem” do głowy?”❓(a przyjdzie).

⚫ "Spojrzeć na tą kartkę?"

➡️ "Tak.

Jeszcze taka ciekawostka – źli rodzice najczęściej nie mają takich wątpliwości jak Pani. Powiem Pani z wielu wysłuchanych z historii o fatalnych rodzicach, ale takich na serio, którzy narazili swoje dzieci na zaburzenia psychiczne, no to oni najczęściej twierdzą, że z ich strony było wszystko OK.