Lęk społeczny

• No to niech popatrzy Pani na chwilę na te zdania na kolejnym slajdzie.
  I co, co Pani o nich myśli?
  
  ...No, że tak jest, że to prawda.

No właśnie, a okazuje się, że są to dysfunkcjonalne przekonania, występujące często u osób z lękiem społecznym. Czyli, że im nie pomagają. Wziąłem to z mądrych ???? książek o fobii społecznej i tylko trochę przerobiłem. . No to omówmy teraz jedno po drugim, ok❓

"W towarzystwie zawsze muszę dobrze wypaść i być lubianym”

• Pani Kasiu, spróbujmy może wymienić sobie okoliczności, w których jednak ❌ NIE wypadniemy świetnie na jakimś spotkaniu czy imprezie. Albo ludzie nas ❌ NIE polubią.
  Hmm, no na przykład mogę być świeżo po chorobie osłabiona…I czuć się gorzej psychicznie i fizycznie.
• Dokładnie. Zapiszmy to proponuję. Albo Pani córka jest akurat chora – czy będzie Pani wtedy wyluzowana i w swojej najlepszej formie?
  No nie…
• Coś jeszcze?
  No ta osoba może być w złym stanie, np. będzie niewyspana albo w trakcie rozwodu i po prostu postrzegać świat bardziej negatywnie niż normalnie…
• Też racja, przecież czasami lepiej nie podchodzić do męża jak wraca zły po pracy... A więc tak, ludzie mogą mieć gorsze chwile, a wtedy i nas gorzej odbierają.

Ja jeszcze dodam:

- możemy komuś przypominać dziewczynę z liceum, która gnębiła tą osobę. I już z jakiegoś dla niej niejasnego powodu coś jej w nas nie będzie jej pasować…

• I jeszcze przypomnę Pani o eksperymencie Daniela Simonsa, w którym podmieniano osoby obsługujące w kasynie i prawie żaden klient tego nie zauważył …Co to nam mówi ❓
  No, że ludzie aż tak bardzo się nie wpatrują w innych ludzi albo są sami zamyśleni.
• Dokładnie, wydaje nam się, że ludzie zwracają na nas większą uwagę niż jest w rzeczywistości. To ma swoją nazwę w psychologii – „efekt reflektora”. Bo czujemy się, jakby oświetlał nas jakiś reflektor. Ale niestety póki nie jesteśmy Dawidem Podsiadło, to tak nie jest (albo z naszego punku widzenia, dobrze, że tak jest)

Podsumowując, czy Pani oczekiwanie, które zapisałem na 1 sesji, czyli:
„żeby być zawsze odbieraną pozytywnie, że fajnie się ze mną rozmawia, miła babka, wyluzowana”

Będzie zawsze możliwe do spełnienia ❓❓
„No nie, faktycznie nie spina się to…”

Dobrze powiedziane - "nie spina się to". A jeszcze po psychologicznemu powiem, że to jest właśnie jedno z tych nierealistycznych oczekiwań, które PODNOSI poziom lęku społecznego (i kieruje często ludzi do alkoholu, bo wtedy czują się wyluzowani i lubiani). I oczywiście gdybym znał ???? magiczny trik na bycie zawsze w wyluzowanym i lubianym w towarzystwie, to bym Pani powiedział!

⬆️ To część rozmowy z pacjentką z lękiem społecznym.